Déi kierperlech Basis vu magnetescher Resonanzvirstellung (MRI) ass de Phänomen vun der nuklearer Magnéitescher Resonanz (NMR). Fir ze vermeiden datt d'Wuert "Nuklear" d'Angscht vun de Leit verursaacht an de Risiko vun Nuklearstralung bei NMR Inspektiounen eliminéiert, huet déi aktuell akademesch Gemeinschaft d'nuklear Magnéitresonanz op d'Magnéitesch Resonanz (MR) geännert. Den MR -Phänomen gouf vum Bloch vun der Stanford University an dem Purcell vun der Harvard University am Joer 1946 entdeckt, an déi zwee kruten den Nobelpräis an der Physik 1952. Am Joer 1967 krut de Jasper Jackson fir d'éischt MR Signaler vu liewege Stoffer an Déieren. Am 1971 huet den Damian vun der State University of New York an den USA virgeschloen datt et méiglech ass de Phänomen vun der magnetescher Resonanz ze benotzen fir Kriibs ze diagnostizéieren. Am Joer 1973 huet Lauterbur gradient Magnéitfeld benotzt fir de Problem vun der raimlecher Positionéierung vun MR Signaler ze léisen, an huet dat éischt zweedimensional MR Bild vun engem Waassermodell kritt, wat d'Fundament geluecht huet fir d'Applikatioun vum MRI am medizinesche Beräich. Dat éischt Magnéitresonanzbild vum mënschleche Kierper gouf 1978 gebuer.
Am Joer 1980 gouf de MRI Scanner fir Diagnos vu Krankheeten erfollegräich entwéckelt, a klinesch Uwendung huet ugefaang. D'International Magnetic Resonance Society gouf formell am 1982 gegrënnt, beschleunegt d'Applikatioun vun dëser neier Technologie a medizinescher Diagnos a wëssenschaftlech Fuerschungseenheeten. Am Joer 2003 hunn Lauterbu a Mansfield zesumme mam Nobelpräis fir Physiologie oder Medezin gewonnen als Unerkennung fir hir grouss Entdeckungen an der magnetescher Resonanzvirstellungsfuerschung.
Post Zäit: Jun-15-2020